ኣሓ ምስ ሓራዲአን፡ ማይ ይሰትያ!

ሃብተማርያም ኣብራሃ
ለንደን-ዓዲ እንግሊዝ
21 ግንቦት 2015

ሰላም ዝኸበርኩም ኣሕዋተይ፡ ኣሓተይን ደቀይን። ኣብ ከምዚ ዘለናዮ ሕሱም ግዜ፡ ዝስመዓኒ ሃገራዊ ሓዘንን ጓሂን ምስ ናይ ዕድመ ተመኩሮይ ከካፍለኩም እንከለኹ፣ ደስ ይብለኒ። ‘ኣሓስ ምስ ሓራዲአን ማይ ይሰትያ’ ዝተባህለ፡ ብትኽክል ከምዚ ሎሚ ንርእዮ ዘለና ኣከያይዳ ህዝቢ ኤርትራ ኢዩ ዝመስል። ብሰንኪ ሕሱም ስርዓት ህግደፍ ኣብ ወወርሒ ህዝቢ ይሃልቕ ኣሎ። ባሕሪ መዲተራንያን ከኣ፡ ወሓጢት መንእሰያት ኤርትራውያን ኮይና ኣላ።

እዚ ሰንካም ስርዓት’ዚ ከምቲ ንቆልዓ ክስንብድ ኢሎም “ዝብኢ መጸካ” ዝብልዎ ዝነበሩ፡ ካብ 1998 ክሳብ ሎሚ “ወያነ መጺኦሙኻ፡ ወራር ይቀራረብ ኣሎ፣ ወይልኻ ጠፋእካ!” ብዝብል ለበዳ ሓሶት፡ ህዝቢ ናብ ኣደዳ ራዕዲን ሽበራን ከም ዝንቆት ገይሩዎ ይርከብ። ኤርትራ ንኢሰያስ ከም ናይ ገዛእ ርእሱ ኣጉዶ ኢያ ተቐይራ ዘላ። ናብዚ ሎሚ ዘሎ መልክዕ ሃገርና ንምብጻሕ ከኣ፡ ካብታ ዝተሰለፈላ መዓልቲ ኣትሒዙ ደቂሱ ኣይፈልጥን ኢዩ።

ወላ’ኳ ብዙሓት ገዳይም ተጋደልቲ ውሽጣዊ ጉዳያት ኢሰያስ ንክገልጹ ዕጭ እንተበሉ፡ ኣነ ብንኡስ ዓቕመይ ንኢሰያስ መንነቱን መንገዱን ብዝምልከት ካብ ነዊሕ ዓመታት ተዛሪበን ጽሒፈን እየ። ከምዚ ናተይ ዝተዛረቡን መጽሓፍ ዝጸሓፉን እውን ኣለዉ። ግን ከምቲ ናብ ዘይሰምዓካ ደብሪ ኣይትማህለል ዝበሃል፡ እዚ ፈሊጡ ዝጸመመ ህዝቢ’ዚ ክሳብ ኣእዛኑ ዝኹኩዕን ኣዒንቱ ዝኸፍትን መቕዘፍቲ መንእሰያትና ገና ክቕጽል ኢዩ።

ነቶም ሃገር ዘፍረየቶም ደቂ ህዝቢ፡ ብሰንኪ ጨካን ኣተሓሕዛ ኢሰያስ ሃጽ ኢሎም ዝሃደሙን ዝጠሓሉን፡ “ኣፍሪቃውያን ስደተኛታት” ኢሉ ከም ዝጸውዖም ዚዝከር ኢዩ። እቲ ሞት መመሊሱ ደኣ ገደደን በዝሐን እምበር ኣይነከየን። ድምጺ መርድእ ኣብ መመዓልቲ ኣብ ዘቃልሓሉ ዘሎ ግዜ፡ ናይ ሓዘን ዳሳት ኣብ ነፍስ ወከፍ ገዛ ተተኺሉሉ ኣብ ዘሎ ሓያል እዋን ግን እቶም ኣዝዮም ካብ ስነ ምግባር ህዝቢ ዝረሓቑ ጉጅለ ህግደፍ፡ ኣብዚ ንማዓልቲ ናጽነት ዝዳሎ ዘሎ ዳሳት ንክስዕስዑ ይቀራረቡ ኣለዉ’ሞ፣ ዓገብ ክብሎም እደሊ። ከምዚ ዝኣመሰለ ጉዳይ ምስ ተረኽበ ኢዮም ድማ ኣቦታት “ኣሓስ ምስ ሓራዲአን ማይ ይሰትያ” ዝበሉ።

ከምቲ ዝወዓለ ይንገርካ፡ ዝሰሓተ ከኣ ይምከርካ ዝበሃል ምስላ ኣቦታትና፡ ኣነ ብዕድመይን ብተመኩሮይን ምስቶም ናጽነት ንምምጻእ ብዘይሕለል ንያት ዝወዓሉን፣ ምስቶም ኣንጻር ሕሱም ኢሰያስ ተቓሊሶም ህዝባዊ ዕላማ ንምህራም ዝሰሓቱን ዜጋ እየ። ክቡራት መንእሰያት ደቀይ! ካብ ስሕታንን ጌጋታትን ተማሂርኩም ብሓደ ኣሰጓጉማ ንጸላኢኹም መክቱ።

ከምቲ ሓርበኛ ወልደኣብ ወልደማርያም “ምስ ዘራእቲ ነይረስ፡ ምስ ዓጻዶ ከኣ ተራኺበ” ዝበሎ፡ ኣነ’ውን ብዘይ ምግናን ምስቶም ዘርኢ ናጽነት ዝዘርኡ ቀዳሞት ነይረስ፡ ሎሚ ከኣ ምሳኹም ምስቶም ዓጻዶ ሓርነታዊ እንዳእቲ ተራኺበ። ድሌትናን ኣከያይዳናን ነንበይኑ ብምዃኑ ግን፡ ናብ ፍጹም ዓወት ክንበጽሕ ኣይከኣልናን። ወላ’ኳ እቶም መጣቓዕቲ ምርጭኦም ኮይኑ “ኢሰያስ ይንበረልና፡ ብዘይካ ንሱ ንኤርትራ ክመርሕ ዝኽእል ሰብ የለን” እንተበሉ፡ ንሕና ደለይቲ ፍትሒ እውን ቁልፍና ኣይተረረን። ኣብ ኣርበዓታት፡ ሓምሳታትን ድሕሪኡ እውን ኣብቲ ን30 ዓመታት ዝነበረ መጋርያ ኲናት፡ ኤርትራዊ ከምዚ ኣይነበረን። ዕጡቕን ተባዕን ከም ዝነበረ ታሪኽ ምስክር ኢዩ። ኣይኮነን’ዶ ንፍትሒን ራህዋን፡ ቀዳሞት ኣቦታት ናብ ጫካታት መረብን ተከዘን ወፊሮም ኣንበሳ ቀቲሎም’ውን ሓኔታይ ይበሃሉ ነይሮም ኢዮም። ክብርታትናን ትብዓትናን በዚ ንጥፍኣትና ዝተሰለፈ ገበነኛ ኢሰያስ ክብለል እንከሎ ከኣ የተሓሳስበኒ። ኣብ ከምዚ ዝኣመሰለ መዋእል፡ ንሕና ኤርትራውያን ብዘይ ኣፈላላይ ኢድ-ንኢድ ተተሓሒዝና ክንከይድ ይግባእ።

ዝኸበርካ ህዝበይ! ዕድል ናይዚ ወለዶ እዚ ኣብ ታሪኽ መወዳድርቲ የብሉን። ከምዚ ኤርትራ ረኺባቶ ዘላ ሕሰም፡ ኣብ መጻሕፍቲ ኣይተጻሕፉን። ኣብ ሃገርና፡ ዘይተበግረ’ምበር ዘይተገብረስ የለን። ገበናት ኢሰያስን ጉጅለኡን ንምጽሓፍ፡ ባሕሪ ቀለም እንተዝኸውን እውን ኣይምእእኸሎን። ኣሓ ምስ ሓራዲአን ማይ ይሰትያ! ነዚ ኩሉ ህልቂት እናረኣዩ ድማ፡ ገና ዘጣቕዑ ሰባት ኣለዉ።

ብሰንኪ ሓደ ብመንነቱ ዝቑሎ ዝነበረን ዘሎን ኢሰያስ ከኣ ህዝቢን ሃገርን ናብ ደረጃ ምጽናት እናተቓረቡ ይመጽኡ ኣለዉ። ገ እናበሉኻ’ዶ ትጋገ፡ ካብ ዝሓለፉ ጌጋታትና ዘይንመሃር፡ ናይ ትማሊ ዘይንዝክር ሓመይቲን ተገላበጥን ህዝቢ ምዃንና ሎሚ ኣብ ግዜ ዕብየተይ ክመዝኖ እንከለኹ ድማ የሕዝነኒ። ስርዓት ህግደፍ ንምቕያር ቅድሚ ኩሉ ናይ ኣተሓሳስባና ሰውራ የድሊ ኣሎ። ተቓወምቲ ውድባትን ባይቶን ግዜ ህዝቢ ኤርትራ ሰሪቖሞ ኢዮም። ብዘይ ከውን ተስፋ፡ ሃንቀውታ ህዝቢ ንብዙሕ ዓመታት ተኾሊፉ ኣሎ።

ህዝቢ ኤርትራ ኣብቲ ስለ ናጽነት ዝተጋደሎ ዘመን፡ ብትኽክል ፈታዊኡን ጸላኢኡን ይፈልጥ ነይሩ ኢዩ። ኮር ተግልበጥ፡ ሎሚ ኣብ ክንዲ ግዜ ዝማዕበለ፣ መራኸቢ ክንዲ ዝቐልጠፈ ግን ከም ሽንቲ ገመል ንድሕሪት ጥራይ ኮይኑ ጉዕዞና። ኣብዘን ዝሓለፋ 24 ናይ ናጽነት ዓመታት ኢልና ዝረዓምናየን ግዚያት፡ ብዘይካ መንገዲ ጥፍኣት ካልእ መንገዲ ርኢና ኣይንፈልጥን ኢና። ንሱ እቲ ኣቐዲሙ ዝመንኮሰ፡ ኣብ ሃገርና ዝተቐመጠ ዲያብሎስ፡ በዓል ጉዳይን ዕላማን ስለዝኾነስ፡ ኣብ መንገዱ ኢዩ ነይሩን ዘሎን።

ንሕና እዞም ተረከብቲ ሃገር ዝኾነንና፡ እቶም ደድሕሬና ዝስዕቡ ዘለዉ ውሉዳት ከኣ፡ ኣብ ክንዲ ንሓዋሩ ዝኸውን ፍታሕ ንደሊ ከም ዘመነ ባቢሎን ገና ኣብ ጣቕዒትን ጽላለን ንነብር ኣለና። ንሱ ብደም ህዝቢ ኤርትራ ዝጎስዐ ገበነኛ ኢዩ። ብሞትን ጥፍኣትን ኤርትራውያን ኣብ ዝቆጻጸየሉ ዘሎ እዋን ድማ፡ ኣብ ጓይላ ኣጋንንቲ ዓሲልኩም ተጣቕዑን ትለሃዩን ዘለኹም ዓገብ! ሎሚ ኣብዚ ህዝቢ ኤርትራ ፈጺሙ ዝጠፍኣሉ ዘሎ ግናይ ዘመን ኢዩ። ሕቑፊ ወለዶም ዘይጸገቡ ሕጻናት ኢዮም ኣብ ምድረ በዳ ዝጠፍኡ ዘለዉ። ሞት ካብ ኣቦና ኣዳም ዝጀመረ፡ ኣብ ዓለም ንቡር ብጽሒት ወዲ ሰብ ኢዩ። ኣማውታ ኤርትራውያን ግን ንበይኑ ኮይኑ ኣሎ።

እቲ መሰክሕ ህልቂት ደቂ ኤርትራ፡ ከም ኣማውታ ጉልሓይ እናተለምደ ይኸይድ ኣሎ። ኣብ ምድረ በዳን ባሕርታትን በብወርሑ ዝሃልቕ ዘሎ መንእሰይ መን ይቑጸሮ! ብሰንኪ እዚ ንሃገር ጸቒጡ ገቢትዋ ዘሎ ዲያብሎስ፡ ኣማውታ ኤርትራውያን መመሊሱ ኢዩ ዝኸፍእ ዘሎ። ናይ ሲናይን ባሕሪን ከይኣክል ድማ፡ ኤርትራ ዝወለደቶም መንእሰያት ብደዒሽ /ISIS/ ኣብ ገማግም ማይ ሊብያ ክሳውዶም ተቖሪጾም ኣለዉ።

ኣሓ ምስ ሓራዲአን ማይ ይሰትያ ከም ዝበሃል ድግም፡ ኣንታ ኣብ ከምዚ ዝኣመሰለ ናይ ሓዘን ግዜ ምስ ሓራዲኻ ክትስዕስዕ ትቀራረብ ዘለኻ፡ ኣንቲ ደቅኺ እናተሓርዱ ዝዋውዕ ዝመስል ወርቂታት ተሰሊምኪ ኮቦሮ ኢሳይያስ ክትሃርሚ ትህንጠዪ ዘለኺ ኤርትራዊት ኣደ፡ ዓገብ እብለኪ ኣለኹ። ብስም መዓልቲ ናጽነት ንዳንኬራ ዝግበር ዘሎ ምድላዋት ብኩሉ ህዝቢ ክፍንፈን ኣለዎ። እንተተኻኢሉ ኩነኔ፡ እንተዘይተኻኢሉ ድማ ህዝቢ በብእምነቱ ስለ እዚ ዝጠፍእ ዘሎ መንእሰይ ክጽሊ ይግባእ።

ዓወት ንህዝቢ ኤርትራ

by Agazit Afeworki

Seattle’s Eritrean and Ethiopian communities held separate vigils on April 25 and May 1 at the Ethiopian Community Center and Rainier Valley Cultural Center to honor the Eritrean and Ethiopian men brutally executed in a video by the terrorist organization ISIS last month. Read More Here…

ናይ ሞት ይጽናሕ፡ ናይ ሕልፈት ይበኸ!
ረድኢ መሓሪ /ኣለና/
16 ግንቦት 2015
2ይ ክፋልን መወዳእታን

ኢሳይያስ፡ ኣብ ገርሂ ልቢታት ኤርትራውያን ዝተሓብአ ቫይረስ ኢዩ። ከምቲ ፈውሲ ዘይርከበሉ ሕማም ከኣ፡ ዛጊት ንሕና ደቂ’ዛ ሃገር መድሃኒት ኣይረኸብናሉን። ስለዚ እቲ ንኢሳይያስ መመሊሱ ዝሓብእን ዘሰውድን ዝነበረ ትካል መዐደኒ ወርቂ ቢሻ ተሃሪሙ ኢልካ ክስማዕ ዝወርሐ ግሁድን ሕቡእን ቁዘማ፡ ንኣዳም ገረሞ ኢዩ።

ናይ ሞት’ሞ ይጽናሕ፡ ኤርትራ ብሰንኪ ኢሳይያስን ጭፍርኡን መስሓቕ ሸራፋት ብምዃና ብሕልፈታ፡ ክብከየላ ምተገብአ። እዚ ኣብ ሜዳ ንብዙሓት ምሁራት ተጋደልቲ ዝቐንጸለን ንላዕለዎት ሓለፍቲ እናጸፍዐ ዝመጸን ኢሳይያስ፡ ቃሕ ከም ዝበሎ ንክገብር ገፊሕ ማዕጾ ዝኸፈቱስ እቶም ዘገም ኢሉ ናብ ዒራዒሮ ዝኸተቶም መሪሕነት ህዝባዊ ግንባር ሓርነት ኤርትራ ነበር ኢዮም።

ካሪክለም ኣዕነውቲ ኣዋጃት እናተሓንጸጹ፡ ገደብ-ኣልቦ ሃገራዊ ኣገልግሎት፡ ምፍራስ ኣውራጃዊ ምምሕዳራት፡ ምቛም ፍሉይ ቤት ፍርዲ፡ ምዕጻው ናጻ ፕረስ፡ ምምካን ቅዋም ኤርትራ፡ ምፍራስ ግንባራት ባድመን ፋውሊናን፡ ወ.ዘ.ተ… ኣብ ዝተራእየሉ ግዜ፣ እቶም ኣጸቢቖም ዝፈልጥዎ ዝነበሩ ቅድሚ ምእሳሮም ተባዕ ስጉምቲ ክወስዱ ነይሩዎም። እወ! ሽዑ ሰኣን ብትኽ፡ ሃገር ሎሚ በቲኻ ኣላ። መሪሕነት ጉጅለ 15ን ሃገራውያን ጋዜጠኛታትን፡ ምዕጻው እታ እንኮ ዩኒቨርሲቲ ኣስመራ ምስ ተጋህደ ከኣ፡ ገበል ዝነበረ ኢሳይያስ ናብ ኣሰለት ምቕያሩ ነጊሩና እንከሎ፣ እሕሕ ዝብል ድምጺ ኣይተሰምዐን። እምበኣር ንኤርትራ ሽዑ’ውን ክብከየላ ምተገብአ።

እወ፡ ናይ ሞት ይጽናሕ፡ ናይ ሕልፈት ይበኸ! እዛ ናጽነታ ንምርካብ ልዕሊ 65 ሽሕ፡ ኣብቲ ኢሳይያስ ዝኣጎዶ ዓርሞ ባድመ’ውን በራውር መንእሰያት ዝሃለቑላ ሃገር ክብከያ ምተገብአ። ክብከያ እንተኾይኑስ ቢሻ ምስ ተደብደበ ኣይኮነን። እንታይ ደኣ፡ ኣብ ምትሓዝ ባድመን ምፍራስ ግንባር መረብ ሰቲትን ምተበኽያ። ብዛዕባ እቲ ኣብ ስምምዕ ኣልጀርስ፣ “ኤርትራ 25 ኪ.ሜ. ንውሽጢ መሬታ ኣትያ ደው ክትብል፡ ማለት ገዛእ ልኡላዊ መሬታ ግዝያዊ ናይ ጸጥታ ዞባ /Temporary Security Zone/ ይኹን” ዝብል ርእይቶ መንግስቲ ኢትዮጵያ ከም ውሳኔ ክሓልፍ እንከሎ ምተበኽያ። ኢሳይያስ ከኣ፡ ነቲ ናይ ምንብርካኽን ሞትን ውሳኔ ኣብ ቅድሚ ህዝቢ ዓለም ክታሙ ኣንበረሉ። እዚ ኣብ ፋኛቱራታት ኣባሻውል ምስ ዋንጫን ብርለን ዝዓበየ ዝወጽኣሉ ላምፐን፡ ካብ ሰብኣዊ ስነ-ምግባር ዝረሓቐ ስለዝኾነ፣ ዘሕፍሮ ጉዳይ የለን። ‘ኣመል ምስ መግነዝ’ ከም ዝበሃል፣ ቀናእ፡ ህልኸኛ፡ ነኻሲ፡ ቃጸኛ፡ ኣጥፊእካ ምጥፋእ ዝባህርያቱ ኢሳይያስ፣ ሎሚ ኣብ መበል 70 ዓመቱ ለውጢ ክገብር ምጽባይ፡ ዕሽነት ጥራይ ኢዩ። ንኤርትራ ዝርንዝሕ ክንበዓላ ዝግበኦም ዓመታት ኣዝዮም ብዙሓት ኢዮም።

እዛ ሃገር ክብከያ፡ ቋሬጣ ክእዘዘላን ደም ክንበዓላን እንተኾይኑስ፡ እቲ ልኡላዊ መሬታ፡ ብኣህጉራዊ ቤት ፍርዲ’ውን ዝተፈርደላ ባድመ ገና ኣብ ኢድ መንግስቲ ኢትዮጵያ ምህላዉ ኢዩ። ‘ኣደስ ትሓብእ’ሞ ሓበላ ዓይኒ ነይትሓብእ’ ከም ዝበሃል፣ ነዚ ሓቂ’ዚ ጎስዩ ክሓልፍ ዝደሊ እንተሎ፡ ንብርሃን ጸሓይ ብኮበርታታት ጌርካ ንምኽዋል ምፍታን ከም ማለት ይቑጸሮ።

ብዙሓት ኣብ ደምበ ተቓውሞ ኣለና ዝብሉ፡ ነዚ ኩሉ ሞትን መግነዝትን ረሲዖም ኣብዚ ዝሓለፈ ወርሒ፡ ምስቶም ደገፍቲ ህግደፍ ብሓደ ቃና “…ኢትዮጵያ ዶብ ክሊ ኣየርና ጥሒሳ ናብ ቢሻ ደብዲባ” ዝብል ኣይትሓዙና ምስማዕና ከኣ ዘስደምም ኢዩ። ብዛዕባ ስርሒት ቢሻ ብዙሕ ዘደናግር ኣታዊን ወጻኢን ወረታት ክስማዕ ወሪሑ ኢዩ። ኩሉ ዘዝመስሎ ገምጋምን ትንታኔን ከም ዝገበረ እውን ሰሚዕናን ኣንቢብናን ኢና። ድሒሩ ብዝመጽእ ዝነበረ ሓበሬታ ግን፡ እቲ ደብዳብ ብመንግስቲ ኢትዮጵያ ኢዩ ተኻይዱ። ገለ ብሚሳይል ገለ እውን ብከቢድ ብረት ክብሉ እንከለዉ፡ ገለ ሓለምቲ’ውን ከይሓፈሩ ንሕና ኢና ጌርናዮ ደኣ በሉ። ብቕንያቱ ናይ ኣመለኻኽታ ፍልልይ ኢዩ ቀንዩ ዘሎ።

ደገፍቲ፡ ከምቲ ኣደይ ትብሎ ዘይኮነስ፡ ሰበይተይ ከም እትብሎ ይግበረለይ ክብሉ፡ እቲ ዕንወት ንክፎኽሰሎም ክጽልዩ ቀነዩ። ኣብ ደምበ ተቓውሞ’ውን ስግንጢር ዝኾነ ኣረኣእያታት ኢዩ ተሰሚዑ። ማለት ኣነን ከምዚ ከማይን ብምኽንያት ዕንወት ትካል ወርቂ ቢሻን ማሕጎማ ኢሳይያስን፡ ዓው ብዝበለ ድምጺ ”እንቋዕ ተዓለለ!” ኢልና ኢና። ሕጂ’ውን ብነጎድጓድ ድምጺ ዝድገም ዕልልታ ኢዩ። ናይ ሞት ይጽናሕ ናይ ሕልፈት ይበኸ ኢዩ ነገሩ። እዞም ወገናት በቲ ኣብ ትካል ህግደፍ ዝወረደ ደብዳብን ዕንወትን “ክሊ ኣየር ኤርትራ ተደፊሩ” ኢሎም ሓዚኖም። ሎሚ ኣከያይዳ ኢሳይያስ ይነግረና ከም ዘሎ ግን፡ ክሊ ኣየር ጥራይ ዘይኮነስ፣ ኤርትራ ናብ ኢትዮጵያ ንምምላሳ ግሁድ ስራሕ ይሰርሕ ኣሎ። እዚ ድማ ቅድሚ ኣርባዕተ ዓመታት ጽሒፍናሉን ተዛሪብናሉን ኢና። ነዚ ብናጽነት ኤርትራ ዝተጣዕሰን ንስዉኣት ዝጠለመን ስርዓት ህግደፍ ክሓዝኑሉን፡ ኤረ እንተክኢሎም’ውን ነጸላ ተዓጢቖም ክበኽዩሉን መሰሎም ኢዩ። ቢሻ እታ ኣብ ጅማት ኢሳይያስ ተተኺላ እስትንፋስ እትህቦ ዝነበረት ኢንፍዩዥንን ቀላቢት ደምህትን ኢያ። ምብታኽ እዛ ቀላቢት ኣኽላባት ጎረባብቲን መቕተሊት ህዝብናን ዝኾነት ኢንፍዩዥን ከኣ፡ ነቲ ናብ ደም ገበነኛ ዝወርድ ዝነበረ ግሉኮስ ምቁራጽ ማለት ኢዩ።

ስለዚ ክሳድካ ቆሪጹ፡ ጥዕና ይሃብካ፡ ከም ዝበሎ ኣይረጋሚ ኣይመራቒ፡ ኢሳይያስ’ውን ሕጂ ብሰንኪ ዕንወት ትካል ቢሻ ክሳዱ ምስ ተቖርጸ ግሩም ዝኾነ ጥዕና ክረክብ ኢዩ’ሞ ምቕናይ ጥራይ። ኢሳይያስ ከም ህንኩቶ ቀውዒ፡ ክርቢት ዘይሸርጠጠሉ ከባቢ የለን። ሱዳን፡ ኢትዮጵያ፡ ሶማል፡ ጂቡቲ ጥራይ ከይኣክል ድማ፣ እዞም ሕጂ ኣብ የመን ዝዋግኡ ዘለዉ ሁትሲ /ተኸተልቲ ሺዓ/ ኣብ ከባቢ ዓሰብ ዓሊሙን ኣዕጢቑን ኢዩ ጓህሪ ኣጒዱሎም ዘሎ። ስለዚ ናይ ሞት ይጽናሕ፡ ናይ ሕልፈት ይበኸ! እዛ ሃገር መራግእታ ምስ ተጀልሐ ክብከየላ ምተገብአ።

ብሰንኪ ኢሳይያስ ዝተኸተሎ ሰባብ ሜላ፡ ኣብ ርእሲ ህዝቢ ኤርትራ ተዃዕኒኑ ዘሎ ሕሰም መዘና የብሉን። ኢሳይያስ ንምእላይ ደኣ ክንደይ ዓመታት ዲዩ ተቖጺሩ ዘሎ? ግን ስንክልናና ኣይፈለጥናን። ንቢሻ ባዕልና ክንሃርማ፡ ንቀንዲ ትካላት ህግደፍ’ውን ንሕና ኤርትራውያን ባዕልና ከነዕንዎን ክንሃርሞን ኣለና ዝብል ጽውጽዋይ፡ ንህሉው ዓቕሚን ኣከያይዳን ደምበ ተቓውሞ ዘይምፍላጥ እመስለኒ። ደምበ ተቓውሞ ቀርኒ ዘይብሉ ብዕራይ ኢዩ እንተተባህለ ምግናን ኣይኮነን። ከምኡ ዝኾነሉ ጉዳይ ከኣ ኣይተሳእነን።

እዛ ህዝቢ ኤርትራ ሓንቲ ባኒ’ውን ትኹን ርእዩላ ዘይፈልጥ፡ ኣብ ዓመት ልዕሊ 300 ሚልዮን ዶላር ዝሕፈሰላ ቢሻ፡ ንብረት ኢሳይያስ፡ ሓጎስ ክሻን የማነታትን ኢያ። ስለዚ ቢሻ ኣይተሃረም ማለት ብካልእ መንገዲ፡ ኢሳይያስ ይጽናሕ፡ ይጨፍጭፈናን የጽንተናን ከም ማለት ኢዩ ዝቑጸር። ትካላት ኢሳይያስ ምህራም ጥራይ ዘይኮነስ፡ ንዑኡን ነቶም ቀንዲ መጫፍርቱን ኣነጻጺርካ ምምንጣል’ውን መድለየና’ኮ! ግን በየን ኣእጋር፡ በየን ኣሰጋጋር ኮይኑ። ጉዳይ ህዝቢ ንዘለኣለም ተረጊጹ ዝነብር ኣይኮነን። ኣንቱም ቢሻ ተሃሪሙ ኢልኩም ከተላቕሱ ዝቐነኹም፡ ኢሳይያስን ኣኽላባቱን ዝመሃሩሉ ግዜ ርሑቕ ኣይኮነን’ሞ፡ ጸሊም መንጠሊናኹም ኣዳልዉ።

ሞት ክናና ንኢሳይያስ!
ደበሳ ኢዮብ ንህዝቢ ኤርትራ!!

Human lives matter more than geopolitics. That is why the whole world should take action when thousands of refugees drown at the doorstep of Europe. Not just Italy. Not just Germany. Not just the European Union. Every country with the resources to do so should step in.

First, a quick geography lesson. The Mediterranean Sea is one of the world’s most deadly migration routes. It is almost completely enclosed by land and surrounded by Europe, Asia and Africa. The sea has historically been of vast importance as a route for travelers and merchants during ancient times and as a food source. Nowadays, it seems like there are more bodies being pulled out of the water than fish.

Due to wars tearing apart Syria, Afghanistan, Sudan and Iraq and poverty in Eritrea, Egypt and many African countries, millions of people are fleeing for their lives. In 2015, we have already seen the biggest boat tragedy ever in the Mediterranean with over 800 lives lost on April 20. This figure is only a guess though. We will never know exactly how many people died while trying to cross the ocean since only estimates were given of how many passengers were on board. The authorities quickly had to give up finding more survivors – and more bodies.

In life as well as death, refugees have their humanity taken away from them. They are not named or sympathized with equally to, for example, the people of the MH17 Malaysian flight because there are no records of their existence. The pictures of their lifeless bodies are used as a shameless plug by media outlets. When their deaths are discussed by politicians, they are considered a nuisance because of the economic and social pressure they are putting European nations under. Meanwhile, in the United States, the refugees are brushed off as being Europe’s problem despite the fact that the US spurred many of the conflicts to begin with, especially in the Middle East. If we disregard the reasons behind the many conflicts for a moment, it should not matter where in the world there is suffering. When there is a humanitarian crisis, countries should forego differences and political concerns and help those in need. Seeking asylum is a human right and just because we are privileged enough not to be in the need of it, it does not mean we should turn our backs on those less fortunate.

Labeling the Mediterranean migration as a humanitarian crisis is no exaggeration. This year alone, an estimated 20,000 migrants have reached Italy while over 1,800 have died. Between July 1 and September 30 in 2014, over 90,000 people crossed the Mediterranean while at least 2,200 lost their lives. At the current rate, the death toll could amount to a staggering 30,000 by the end of 2015, as estimated by the International Organization for Migration. To make matters even more depressing, in 2014, the number of people displaced or seeking asylum reached over 50 million people for the first time in the era of post-World War II.

All of this is happening far away from the United States and other prosperous countries and thus only reaches us when it makes the news. Once it stops being news and coverage ceases, so does our attention. Although, the issues might not be present in our minds anymore, it does not mean that the 50 million are doing any better. Awareness is urgent because even when faced with this life or death choice, the leaders of the world are stalling.

So what are the solutions? Ideally, the reasons behind the massive displacements would be solved so people would not have to flee. That would mean solving war, poverty and discrimination. Probably not going to happen, is it? The next best option would be to give refugees safer routes to travel by and help those traveling across the sea by organizing humanitarian efforts. As for what regular students such as us can do: we can sign petitions, donate money and inform others. Essentially, we can show care for our fellow human-beings.